Wspomnienia o JĂłzefie Rzadkowski

Trudne były początki Przysposobienia Rol­niczego w Polsce. Pierwsze próby two­rzenia zespołów PR młodzieży wiejskiej spo­tykały się z nieufnością wsi i organizacyj społecznych, które uważały, że młodzież chce tworzyć nową oragnizację rolniczą. Młodzież w wielu wypadkach widziała w Przysposobieniu Rolniczym tylko formę dobrych kursów i wtedy była zadowoloną, gdy otrzy­mywała nagrody — zniechęcała się, gdy ich nie oirzymywała. Prof. J. Mikułowski - Pomorski, widząc piękne wyniki pierwszych poczynań PR Związku Młodzieży Wiejskiej na terenie wo­jewództw Centralnych, gorąco zachęcał in­ne organizacje i zrzeszenia do prób w tej dziedzinie. Na terenie Wielkopolski prof. J. Miku-łowski-Pomorski znalazł człowieka, który z entuzjazmem podchwycił inicjatywę wpro­wadzenia Przysposobienia Rolniczego wśród młodzieży wielkopolskiej. Kierownik Działu Oświatowego Wielko­polskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych — Józef Rzadkowski, przełamując wielkie trud­ności organizacyjne, finansowe i personalne, zorganizował 10 lat temu pierwsze zespoły Przysposobienia Rolniczego młodzieży wiej-skiei na terenie Wielkopolski. Trzeba było wielkiej wiary, energii, umiejętności organizacyjnej, by przekonać społeczeństwo Wielkopolski, młodzież i or­ganizacje o potrzebie i wartości wprowadzo­nej akcji. Józef Rzadkowski wziął na siebie obowiązek i odpowiedzialność za podjęte prace Przysposobienia Rolniczego. Zapał i wytrwałość brał przede wszystkim z sie­bie, zapalając innych, walcząc uparcie i go­rąco o sprawę, w którą wierzył. To zwyciężyło! Nie od razu — powoli, krok za krokiem przełamywał nieuf­ność, a częste i brak dobrej woli, które top­niały w ogniu upartej a zawsze pełnej zapa­łu działalności Józefa Rzadkowskiego, pierw­szego a skutecznego bojownika sprawy PR w Wielkopolsce. Kol. Józef Rzadkowski umarł. W piękny słoneczny dzień majowy pochowaliśmy Go — rodzina, koledzy i przyjaciele na cmentarzu w Kielcach. Dziesięć lat pracy w akcji Przy­sposobienia Rolniczego spędził ś. p. Józef Rzadkowski, jako inspektor PR na Wiel­kopolskę. Pierwszy jubileusz ofiarnej pracy dla wsi i. państwa zakończył tragicznie przedwczesną śmiercią. Zmarł, mając zaledwie 36 lat. Ileż je­szcze lat mógłby z pożytkiem pracować? Przeszedł najtrudniejsze początki, przełamał opory i trudności, nastawił robotę, którą już rozszerzać jeno i pogłębiać należałc. Tak chciały wyroki Boskie! Nie pójdzie jednak na marne wysiłek i ofiarny trud zmarłego Kol. Józefa Rzadkowskiego. Jego czysta, ideowa i ofiarna praca bę­dzie dla nas wszystkich zachętą i bodźcem w naszym działaniu. Zosłanie we .wdzięcznej pamięci licznych iuż dzisiaj setek młodzie­ży wiejskiej w Wielkopolsce, pracującej w Przysposobieniu Rolniczym. Postać Jego przetrwa w seTcach i wspomnieniach kocha­jących Go kolegów i przyjaciół, jako typ człowieka szlachetnego i oddanego sprawie, dobrego kolegi i przyjaciela, dzielnego pra­cownika dla wsi polskiej i kraju. Do ostatnich chwil myślą był z ukocha­ną pracą, której życie poświęcił i której mi­mo ciężkiej już choroby nie przerywał — bo wierzył, że tak trzeba było. Zszarpany pra­cą, znękany chorobą, zgasł cicho — odszedł jak spracowany rolnik, gdy ziemię uprawi i zasieje. Odszedł w zaświaty z poczuciem rzetelnie odbytej służby dla wsi i Polski, z wiarą, że Jego siew wyda plon bogaty, że zasiane ziarno we wdzięcznych sercach ludzkich zapłonie obficie — i trwać będzie. Cześć Jego świetlanej pamięci.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”