O ustroju szkolnictwa

Wielce dodatnią cechą omawianej ustawy o ustroju szkolnictwa jest zwrócenie wydatnej uwagi na szkoły zawodowe. Życie współczesne rozwija się na zasadach specjalizacji. Rozmaitość spraw tego świata jest tak wielka, że nie sposób wyobrazić so­bie, by każdy człowiek na wszystkim się ro­zumiał, by wszystko potrafił. Kto by chciał umieć wszystko, ten na pewno niczego dobrze umieć nie będzie. Na odwrót zaś, im węższy zakres wiedzy i umiejętności człowiek so­bie wyznaczy, tym lepiej i dokładniej rzecz poznać może czyli wyspecjalizuje się. Dzię­ki specjalizacji właśnie ludzkość osiągnęła tak wysoki poziom wiedzy i na usługi swoje wytworzyła tak doskonałe maszyny i urzą­dzenia, jakich wiele spotykamy w każdej dziedzinie życia- Szkoły wyższe od dawna są zorganizowa­ne na zasadach specjalizacji przez podział na uniwersytety, politechniki i specjalne akade­mie, a następnie przez podział na wydziały. Na niższych poziomach kwalifikacje za­wodowe zdobywano prawie wyłącznie przez praktykę — w charakterze terminatora i cze­ladnika. Dzisiaj to nie wystarczy. By zostać dobrze przygotowanym w swym zawodzie pracownikiem nie wystarczy już dobrze wła­dać młotkiem lub kielnią, lecz trzeba umieć posługiwać się skomplikowanymi narzędzia­mi i przede wszystkim rozumieć, co, jak i dla­czego. To rozumienie swej pracy zawodowej można osiągnąć tylko przez szkołę, dającą obok praktyki także i teoretyczne przygoto­wanie do zawodu. Ustawa o ustroju szkolnictwa przewidzia­ła różne typy szkół zawodowych — dokształ­cające, typu zasadniczego i przysposobienia zawodowego'. Szkoły dokształcające przeznaczone są dla młodzieży pracującej zawodowo w biu­rach, sklepach, warsztatach rzemieślniczych lub fabrykach i dają jej niezbędne wiadomo­ści teoretyczne oraz pogłębienie wykształce­nia praktycznego. Program szkół dokształcających rozłożo­ny jest zasadniczo na trzy lata i przystosowa­ny jest do różnych działów pracy zawodowej: metalowego, drzewnego, budowlanego, odzie­żowego, włókienniczego, graficznego (druka­rze itp.), elektrotechnicznego, handlowego, spożywczego, krawiecko-bieliźniarskiego. gos­podarstwa domowego itp. oraz dział ogólny, przeznaczony dla młodzieży pracującej w ta­kim dziale pracy zawodowej, dla którego w danej miejscowości nie ma odrębnej szkoły dokształcającej- Szkoły dokształcające zawodowe utrzy­mują: Skarb Państwa i gminy — częściowo z funduszów ogólnych, częściowo zaś ze spe­cjalnych opłat na ten cel, ściąganych od przedsiębiorstw handlowych i przemysło­wych. Im miasta są większe, tym większa spe­cjalizacja w szkołach dokształcających, moż­na bowiem zebrać dostatecznie liczne grupy młodzieży, pracującej w pokrewnych zawo­dach. W miejscowościach, gdzie są szkoły do­kształcające, młodzież pracująca zawodowo obowiązana jest do nich uczęszczać. Szkoły zawodowe typu zasadniczego dzie­lą się na szkoły stopnia niższego, gimnazjal­nego i licealnego. Szkoły zawodowe stopnia niższego mają charakter wybitnie praktyczny i przyjmują kandydatów z wykształceniem czterech Mas szkoły powszechnej — po ukończeniu 13 lub 14 lat życia. Szkoły zawodowe stopnia gimnazjalnego dają obok przygotowania praktycznego wy­kształcenie teoterytyczne — zawodowe i ogól­ne. Program gimnazjów zawodowych opiera się na programie sześciu lub siedmiu klas szkoły powszechnej i zależnie od zawodu obejmuje naukę 2 — 4-letnią. Najpowszech­niejszymi gimnazjami zawodowymi są trzy lub czteroletnie gimnazja kupieckie i 4-letnie gimnazja mechaniczne. Ale specjalizacja na tym poziomie jest duża i obok wyżej wymie­nionych są gimnazja elektryczne, krawieckie, bieliźniarskie, dziewiarskie, drogowe, odlew­nicze, graficzne, stolarskie itp. Szkoły zawodowe stopnia licealnego dają oprócz przygotowania zawodowego głębsze przygotowanie zawodowe teoretyczne Od kandydatów do liceów zawodowych wymaga­ne jest ukończenie co najmniej 16 lat życia i wykształcenie w zakresie gimnazjum ogól­nokształcącego. Mamy dotychczas licea mechaniczne, ad­ministracyjne, handlowe, elektryczne, rolni­cze, ogrodnicze, budowlane, drogowe, tele­techniczne, chemiczne i wodno-melioracyjne,

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”