Polska C

Cały obszar Centralnego Okręgu Przemy­słowego podzielony został na trzy częś­ci. Pisaliśmy już, które powiaty obejmują tzw. Rejon Przetwórczy C.O.P. i Okręg Two­rzyw Podstawowych. Pozostała część C.O.P., mianowicie powiaty: puławski, lubartowski, włodawski, chełmski, lubelski, krasnystaw-ski, zamojski, hrubieszowski i tomaszowski zostały przeznaczone na okręg aprowizacyj- ny. W tej części C.O.P. jest dobra ziemia i na ogół wysoki poziom produkcji rolnej. Dotychczas rolnictwo tych powiatów, mimo korzystnych warunków naturalnych, nie mia­ło możliwości rozwijania się z powodu braku rynków zbytu na swoje produkty. Wiadomo, że najlepszym konsumentem (odbiorcą) jest duże miasto, a właśnie miast większych na terenie C.O.P. jest bardzo niewiele. Są na­wet takie okolice, np. w tzw. „widłach" Wi­sły, tam, gdzie odległość niektórych miejsco­wości od większych ośrodków miejskich do­chodzi do 70 kim! Teraz rozwój przemysłowy Polski C po­większy wydatnie ludność miast i osiedli już istniejących i jednocześnie wpłynie na budo­wę nowych ośrodków miejskich. Gdy C.O.P. będzie już rozbudowany, jego potrzeby apro-wizacyjne tak wzrosną, że tylko część ich będzie mógł zaspokoić okręg aprowizacyjny. Dużą część jego potrzeb będą musiały ob­służyć dalej położone części kraju. Tak więc teren C.O.P. dotąd jeszcze ugi­nający się pod ciężarem przeludnienia i bez­robocia, z ośrodka nędzy zmieni się w naj­żywotniejszą część naszego Państwa i wpły­nie na powiększenie dobrobytu w całym kraju. Przypomnijmy sobie chociażby tylko w krótkości sumy, jakie oszczędzimy dzięki mądrej, zapobiegliwej i planowej pracy nad budową C.O.P., a przekonamy się, że to są setki milionów złotych rocznie. Pieniądze te dotychczas albo wywoziliśmy za granicę, al­bo traciliśmy bezpowrotnie w czasie klęsk żywiołowych. Otóż teraz sumy te posłużą do rozbudowywania naszego życia gospodarcze­go, naszego dobrobytu i bezpieczeństwa. Centralny Okręg Przemysłowy, jako przy­szły ośrodek bezpieczeństwa państwa mu­si mieć dogodne połączenia bezpośrednie z całym krajem. W celu zapewnienia Polsce C dogodnej komunikacji zarówno ze Stolicą, jak i ze Śląskiem i Zagłębiem węglowym kra­kowskim, projektowana jest w najbliższym czasie budowa wielkiej autostrady (szosy) Warszawa — Sandomierz — Kraków. Sandomierz, jedno z najstarszych miast polskich, który obecnie liczy niewiele ponad osiem tysięcy mieszkańców, stanie się głów­nym miastem C.O.P. Na razie nic się w nim prawie nie zmieniło. Sandomierz czeka na przebudzenie się w nim nowego życia w cie­niu starych, zabytkowych budowli, z których wiele pamięta czasy króla Kazimierza Wiel­kiego. Czeka Sandomierz na nowe życie, a z nim cała Polska. Czas już, abyśmy przestali patrzeć* wyłącznie w przeszłość i mówić tyl­ko o naszych mocarstwowych prawach. Czas już nareszcie budować Nową Polskę. Zbudo­waliśmy Gdynię — nasz oddech na szeroki świat. To był dopiero początek. Gdynia ko­sztowała nas 700 milionów złotych. Na bu­dowę Centralnego Okręgu Przemysłowego wydamy w roku bieżącym 250 milionów zło­tych. To dopiero jeden rok, ale każdy milion poświęcony na budowę C. O. P. przynosi bez mała drugi milion oszczędności. Pie­niądze, które dotąd szły za granicę zostają w kraju i podnoszą ogólny dobrobyt. Mało tego. Dzięki wysiłkowi twórczemu C.O.P., coraz mocniej będziemy wierzyć we własne siły. Nareszcie polski robotnik pracuje dla własnego dobrobytu, rolnik ma dla kogo pracować na swojej ziemi, a polski uczony nie potrzebuje marnować swoich zdolności i wysiłków dla obcych. C.O.P. to — po Gdy­ni — pierwsza nadzieja nowego jutra pol­skiej lepszej przyszłości. Czeka nas jeszcze dużo pracy. Jeszcze trzeba uregulować całą Wisłę i połączyć C.O.P. z Gdynią. Po tym czeka nas jeszcze olbrzymi wysiłek osuszenia bagien poleskich. Mamy jeszcze pracy nad uporządkowaniem naszego kraju dla wielu pokoleń. C.O.P. to nie tylko praca nad rozbudową polskiego przemysłu i obroną naszej Niepodległości, — to jednocześnie znak, symbol lepszej, przy­szłej rzeczywistości polskiej.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”