Opłaty od maki i kasz w polsce przedwojennej

Od dnia 5 września weszły w życie prze­pisy o tych opłatach, jak również zarządze­nia konstrolujące handel mąką i kaszą, z któ­rymi zaznajomić się muszą nie tylko kupcy, młyny i piekarnie, lecz również i rolnicy. Przepisy te ustalają, że opłacie podlegają wszelkie gatunki maki żytniej, pszennej i jęcz­miennej oraz wszelkie kasze pszenne i jęcz­mienne. Natomiast mąka i kasze pochodze­nia krajowego, przeznaczone do użycia we własnym gospodarstwie producenta (rolnika) lub pracownika rolnego (np. fornala) — nie podlegają powyższym opłatom. A więc w kraju będziemy posiadali dwa rodzaje mąki i kasz. Z jednej strony produk­ty te przeznaczone dla handlu — będą po­dlegały opłacie, natomiast mąka i kasza przeznaczone dla rolników — nie będą ob­ciążone tymi opłatami. Opłatyr uiszcza przedsiębiorca (młynarz) przed wydaniem mąki i kasz (bądź przed sprzedaniem) do obrotu handlowego. Za podstawę obliczenia opłaty służy wa­ga produktu wraz z workiem, w wysokości 3 zł od 100 kg. Do handlu dopuszczane będą te produkty w opakowaniu 5 kg, 10 kg, 50 kg, 80 kg, 100 kg, zaś opłaty wyniosą odpo­wiednio do wagi: 15 gr, 30 gr, 1 zł 15 gr, 2 zł 40 gr i 3 zł. Opłaty uiszcza się przez wykupienie od­powiedniej etykiety (kartki, coś w rodzaju banderoli). A więc młynarz musi nabywać etykiety i umieszczać na workach z mąką i kaszą przeznaczonych do handlu. Etykieta winna być umieszczona na sznurku zamyka­jącym worek, do sznurka zaś przymocowa­na za pomocą plomby tak, aby końce sznur­ka przeciągnięte przez etykietę i sama ety­kieta zostały wciśnięte między obie części plomby. Sklepy mogą sprzedawać mąkę i kasze tylko w odpowiednich opakowaniach zaopa­trzonych w te etykiety i plomby. Plomby mu­sza być naslępnie przechowywane przez 2 la­ta dla celów kontroli. Również sklepy oraz piekarnie mogą po­siadać otwarty tylko jeden worek każdego gatunku mąki i kaszy. Poza tym piekarnie obowiązane są podawać zdolność wypieku posiadanych pieców, przeciętny wypiek itp. informacje potrzebne dla kontroli. Jak zaznaczyliśmy, mąka i kasza prze­znaczone do spożycia we własnym gospodar­stwie rolnika są zwolnione od tych opłat. Dlatego też przepisy są tak pomyślane, ażeby te artykuły (nie obciążone opłatami) nie do­stawały się do obrotu handlowego. Celem roztoczenia odpowiedniej kontroli, wydawa­ne będą rolnikom i pracownikom rolnym imienne karty kontroli. Karty te wydaje soł­tys lub zarząd gminy jednorazowo na cały rok gospodarczy, od 1 sierpnia do 31 lipca roku następnego, bądź też na poszczególne partie zboża. Za tę czynność sołtys pobierać będzie 10 gr od każdej wydanej karty kon­troli, na podstawie której rolnik lub pracow­nik rolny będzie mógł zemleć w młynie zbo­że bez uiszczania 3 złotowej opłaty. Na karcie wypisana będzie ilość zboża przeznaczonego na przemiał, jak również na­zwisko gospodarza, bądź pracownika rolnego. Karty te składać się będą z 3 odcinków: je­den pozostanie u sołtysa, drugi u młynarza, a trzeci u rolnika. Na drugim i trzecim odcin­ku młynarz wypisze ilość dostawionego zbo­ża i ilość wydanej mąki i kaszy. Odcinek znajdujący się u rolnika służy jako legityma­cja pochodzenia mąki i stwierdza, że nie jest przeznaczona dla handlu. Oczywiście, że nawet na^lei nosunie+a kontrola nie usunie nadużyć. Zdarzyć się mo­że, że jakiś niesumienny rolnik sprze ta po-kątnym handlarzom mąkę, która nie została obciążona 3-złotową opłatą. Dowodzić to bę­dzie, poza innymi, również i tego, że nie zda­je on sobie sprawy z tego, że im mniej wła­dze skarbowe zbiorą tych 3-złotówek, tym mniej będą posiadały środków pieniężnych na premiowanie eksportu zboża. A bez tych premii ceny zboża na rynku wewnętrznym nie będzie można poprawić. Dlatego też wszyscy Peerowcy powinni uświadamiać sąsiadów we wsi, że te opłaty nie są wprowadzane dla zwiększenia dochodów skarbowych, ale je­dynie dla zebrania środków na przyszłą akcję premiowania wywozu. Im mniej będzie nadu­żyć, im większe będą wpływy z tych opłat, tym prędzej i tym skuteczniej będzie można wpływać na poziom cen płaconych rolnikowi za sprzedane ziarno.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”