KĹ‚opoty z nasionami

Rolnicy gospodarujący po staroświecku o nasiona zbytnio się nie martwią. Ziarno zbóż jarych do siewu mają własne i tak sa­mo sadzeniaki ziemniaków, dokupują więc trochę nasienia koniczyny oraz czasami pa­rę ćwiartek seradeli i po kłopocie. Gospodarując w ten sposób rolnik ma rzeczywiście niewiele zachodu, ale też i wy­niki osiąga zazwyczaj całkiem nieszczególne. Zboża zasiewane nasieniem wyrodzonym dają zwykle słabe piony. Z ziemniakami by­wa gorzej, gdyż stare odmiany łatwo ulega­ją rozmaitym chorobom dając słabe zbiory, a poza tym podczas przechowywania sporo kłębów gnije. Z zasiewami zaś dokonywany­mi nasieniem kupowanym u handlarzy w kramach — też różnie bywa. Koniczyna np. często źle wschodzi, a nieraz pokazuje się w niej dużo kanianki, niszczącej znaczną część plonu. Prócz tego siejąc mało roślin pastew­nych, rolnik miewa potem trudne zadanie z żywieniem zwierząt, osiągając z gospodarki hodowlanej kiepskie wyniki, Jednak mimo tak przykrych doświadczeń, rolnicy nawykli do starodawnej gospodarki nie zmieniają swego postępowania przypisując swoje nie­powodzenia złym zrządzeniom losu czy też nieszczęśliwemu zbiegowi okoliczności. Trudniejsze zadanie z zaopatrzeniem się w nasiona siewne mają rolnicy gospodarują­cy na sposób bardziej nowoczesny. Jak wiadomo, chcąc mieć wysokie plony, trzeba używać do siewu nasion przednich odmian i co kilka lat ziarno siewne zmieniać, naby­wając nasienie odmianowo czyste i niewyro-dzone, a to sprawa niełatwa. Żeby zdobyć naprawdę dobre ziarno siewne, trzeba nie­raz kilka mil po nie jechać, albo z dalszych stron sprowadzać. Jeszcze trudniejsze bywa zadanie z nabywaniem ziemniaków do sa­dzenia. Ze względu na niebezpieczeństwo raka ziemniaczanego w wielu okolicach kra­ju, trzeba się starać o ziemniaki odznacza­jące się nie tylko wysoką użytkowością, to znaczy plenne, zawierające dużo skrobi, smaczne, łatwe do przechowania itp., lecz ponadto — odporne na raka czyli nie pod­legające tej strasznej chorobie ziemniacza­nej. Trzeba więc wiedzieć, jakie odmiany ziemniaków są na raka odporne, oraz gdzie można nabywać sadzeniaki i zawczasu się o nie postarać. Z kupnem szeregu innych nasion zacho­dzą również duże trudności. Nasiona sprze­dawane przez handlarzy w miasteczkach, najczęściej mają bardzo małą wartość siew­ną. Takie na przykład groszkowe, jak łubin, bobik, peluszka, wyka — nabywane w drobnym handlu, często nie wschodzą na­wet w połowie. I nic dziwnego, gdyż ziarno groszkowych nieco dłużej przechowywane, zwłaszcza w warunkach nieodpowiednich, zatraca siłę kiełkowania, tymczasem zaś handlarze przetrzymują nasiona strączko­wych nieraz po roku i dłużej lub też do na­sion zdrowych mieszają nasiona zleżałe. Kupne nasienie seradeli, pod względem siły kiełkowania pozostawia również wiele do życzenia, nader często bowiem są to na­siona stare, nieraz wieloletnie, handlarze bowiem wiedząc, że w zależności od uro­dzaju ceny seradeli ulegają dużym waha­niom, kupują duże ilości seradeli, kiedy jest bardzo tania i czekają spokojnie zwyżki cen, przechowując nasiona nierzadko dwa i trzy lata. Kupując takie nasienie rolnik ponosi dotkliwe straty, gdyż wskutek złych wscho­dów seradela daje słaby plon i na dobitek w wypadku nieudania się seradeli pole się zachwaszcza. Kupując w drobnym handlu nasienie ko­niczyny czerwonej, rolnik nigdy nie może być pewny co do jej czystości, siły kiełko­wania, a nawet pochodzenia nasienia, nie­raz bowiem trafiają się w drobnej sprzeda­ży nasiona koniczyny zagranicznej, która u nas łatwo wymarza. Szczególnie zaś czę­ste są wypadki zanieczyszczenia nasienia koniczyny k a n i a n k ą, nabywanie więc na­sienia z niepewnych źródeł przedstawia du­że niebezpieczeństwo. Wielu rolników ma również duże trudno­ści z nabyciem dobrych nasion buraków pa­stewnych, marchwi, brukwi, kapusty oraz różnych warzyw. Sprzedawane przez han­dlarzy w miasteczkach nasiona wspomnia­nych roślin często nie mają żadnej warto­ści. Nasiona buraków pastewnych, marchwi, kapusty — przeważnie są stare lub też nie­wiadomych odmian. Nierzadko zamiast na­sion buraków lub marchwi odmian jadal­nych, handlarze sprzedają nasiona odmian pastewnych; zamiast kapusty — brukiew itp. Poza tym w drobnym handlu znajdują się często nasiona poślednie, nabywane przez handlarzy za bezcen w większych składach nasiennych. Dotyczy to zwłaszcza nasion buraków i marchwi oraz różnych warzyw. Kupując zatem na targu lub w sklepiku ma­łomiasteczkowym wspomniane nasiona, ni­gdy nie możemy mieć pewności, co z nich wyrośnie. W żadnym zaś razie dobrej jako­ści produktów, ani wysokich plonów w ta­kich wypadkach nie można oczekiwać. Lecz na tym nie koniec. Ten i ów świat-lejszy rolnik zachęcony jedną i drugą wzmianką w pismach rolniczych, radby spróbować uprawy tak zwanych nowych ro­ślin, mało jeszcze u nas rozpowszechnionych, ażeby przekonać się dowodnie o ich uży­teczności. Chodzi mianowicie o takie rośli­ny, jak: kukurydza, soja, kapusta pastewna, cykoria, łubin pastewny, czumiza, trawa su-dańska itp. W najbliższym mieście nasion tych roślin nie można dostać, bo ich tam nie ma. Pozostaje więc sprowadzić nasiona ze składu nasiennego z dużego miasta, a to po­ciąga koszty i kłopoty. Ale, jak mówi przysłowie — dla chcące­go nie ma nic trudnego! I rzeczywiście rol­nik zdający sobie sprawę z tego, co to jest dobre nasienie i jaki ono przynosi pożytek, potrafi znaleźć sposób jego nabycia. W pierwszym rzędzie należałoby uda­wać się po nasiona siewne do spółdzielni rol-niczo-handlowej, spółdzielnia bowiem, zało­żona i prowadzona dla pożytku rolnictwa, stara się dostarczać rolnikom nasiona oraz inne rzeczy dobrej jakości. Jeżeli zaś nie ma w spółdzielni jakiegoś nasienia, to trze­ba je zamawiać zawczasu, ażeby spółdzielnia mogła je przed siewami sprowadzić. A jeżeli nie ma w okolicy spółdzielni, prowadzącej sprzedaż nasion siewnych, to należy kupować nasiona w solidnych skle­pach polskich, dających rękojmię dobrej ja­kości sprzedawanych nasion. Gdzie zaś nie ma możności zaopatrzenia się w pobliskich miastach w nasiona wymaganej jakości, tam powinni rolnicy 'sprowadzać nasiona zbio­rowo. Sprowadzeniem nasion może się za­jąc kółko rolnicze, koło gospodyń, albo koło młodzieży. W takich wypadkach trzeba się co rych­lej postarać o cennik nasion któregoś z więk­szych składów nasiennych, zebrać zamówie­nia i pieniądze i niezwłocznie nasiona spro­wadzić. Ziarno siewne zbóż oraz sadzeniaki ziem­niaków najlepiej nabywać w pobliskich go­spodarstwach nasiennych. Takie zaś nasio­na, jak: wyka, peluszka, bobik, seradela — rolnicy powinni kupować bezpośrednio jed­ni od drugich, a nigdy od handlarzy. Żeby rolnikom to zadanie ułatwić, kółka rolnicze i spółdzielnie powinny zbierać informacje, którzy rolnicy posiadają nasiona do zbycia i na najbliższym zebraniu ogół członków o tym powiadomić.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”