Jak zdobyć pieniqdze!M

Po przeczytaniu tego tytułu każdy pomyśli sobie na pewno, że jakiś nie bardzo życiowy człowiek zabrał się do napisania artykułu, bo jak tu teraz w ciężkich, kryzyso­wych czasach pisać o tym jak zdobyć pienią­dze. I to przy tytule nie ma jeszcze znaku za­pytania, lecz wykrzykniki, a więc piszący nie prosi o radę, lecz sam chce jej widocznie udzielić. A tak! Mimo ciężkich czasów, a właściwie dlatego właśnie że są ciężkie czasy, chcę pośpieszyć z radą. Przeczytać artykuł nic nie kosztuje, tylko trochę czasu i cierpliwości, a rady zawsze się mogą przy­dać, proszę więc o przeczytanie ich i co waż­niejsze, o zastanowienie się chwilę nad nimi. Poruszę tylko dwie sprawy, które mogą duży dochód przynieść rolnikowi, a koło których przechodzimy, nie zwracając na nie uwagi. Sprawa pierwsza — to pszczelarstwo! Popłatny to może być dział w gospodarstwie. Minęły, niestety, te czasy, kiedy Polskę na­zywano „krainą mlekiem i miodem płynącą". Polska na tym polu kiedyś przodowała i słyn­na była z różnego rodzaju miodów. Obecnie rolnicy na pszczelarstwo mało zwracają uwa­gi, a zupełnie niesłusznie. Ta mała pszczółka, od której winniśmv się uczyć pracowitości, wiele może nam przysporzyć dochodu. Choć parę uli, aby na swój domowy użytek mieć miodu, w każdym gospodarstwie. Byłem człowiekiem, który fizycznie choruje, gdy decyzji powziąć nie może, który spiesznie wszystko na bok odrzuca, by mieć przed sobą najprostsze roz­strzygnięcia: „tak" lub „nie" i który wtedy, gdy „tak" lub „nie" powiedzieć sobie nie może, wybiera sobie trzecie rozstrzygnięcie: „odłożyć". Józef Piłsudski znajdować, bo miód jest zdrowym, a nawet o właściwościach leczniczych pożywieniem. Druga sprawa, to wykorzystanie różnych sadzawek i stawków na hodowlę ryb. W Pol­sce takich terenów wodnych jest dosyć, tylko nie ma komu nimi się zaopiekować i wyko­rzystać. Rolnicy, którzy tylko uprawą roli się zajmują, jakoś nie chcą przekonać się do wo­dy i rybactwem się zainteresować. Gdyby rolnicy nasi umieli dostosować się do wymo­gów życia i do chwili obecnej, umieli trochę pokalkulować i przemyśleć naprawdę „na chłopski rozum", a więc dobrze i pewnie, mieli więcej przekonania do wspólnych, gro­madzkich poczynań, rozumiejąc że „w gro­madzie siła", wiele by można na wsi zmienić. Wykorzystanie właśnie takich stawów, które bardzo często są wspólną wiejską własnością, można przeprowadzić tylko wspólnie. Doprowadzenie np. stawu do stanu użyt­kowości, a więc wyczyszczenie, wybudowa­nie lub wzmocnienie grobli, czy też innych urządzeń, przechodzi nieraz siły jednego czło­wieka, natomiast przy wspólnej, gromadnej pracy jest to stosunkowo rzeczą łatwą. Tak samo sprawa zarybienia stawu, na początku wymaga też i pewnych wydatków pieniężnych, na które często trudno zdobyć się poiedvńczej osobie, natomiast przy wspól­nym wysiłku na każdego wypadnie niewiele. Oto jeszcze jeden obowiązek młodzieży, zgrupowanej w organizacjach, a szczególnie pracującej w PR. Sprawę tę rozważcie na najbliższym zebraniu, zastanówcie się, co by z tych rad dało się wcielić w życie. Nieraz wystarczy komuś dobrą myśl podsunąć, wskazać sposób wykonania, sprobójcie prze­to, obmyślcie wszystko i podsuńcie ojcom, a może się im też uda.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”