Rolnictwo
Historia powstania szkół rolniczych
Zanim, zaczniemy mówić o szkołach rolniczych, powinniśmy sobie zdać sprawę z tego, że są to zasadniczo szkoły zawodowe. Jeżeli zaś sięgniemy do historii szkolnictwa, to się przekonamy, że szkoły zawodowe nie są w świecie instytucją zbyt dawną. Zaczęto je bowiem zakładać dopiero po r. 1750. A szkoły rolnicze powstają dopiero po r. 1800. Podczas gdy szkoły w ogóle istniały już — jak wiadomo — w odległej starożytności. Gdy więc uświadomimy sobie, że szkoły zawodowe w ogóle, a rolnicze w szczególności powstały tak późno, nasuwa się nam pytanie: dlaczego do owych czasów ludzie mogli się obywać bez szkół zawodowych (a więc i rolniczych), a później okazały się one potrzebne? Otóż dawniej wytwarzanie żywności i w ogóle rzeczy potrzebnych ludziom odbywało się sposobami pierwotnymi, które jeden człowiek mógł poznawać od drugiego. Tak było w rolnictwie, a podobnie (choć trudniej) w rzemiośle. Istniały wówczas tajemnice zawodowe przy wyrabianiu rzeczy specjalnych, ale były niezbyt liczne. Więc tylko te tajemnice trzeba było zdobywać zaufaniem, pieniędzmi, odrobkiem lub wreszcie podpatrzeć lub wykraść. O uczeniu drogą szkolną nie było myśli. Nawet ci, co budowali ogromne i piękne świątynie, kanały, fortece, odlewali dzwony i działa, nawet ci uczyli się przeważnie drogą praktyki od innych. Niekiedy długie lata wędrowali od jednego mistrza do drugiego, a co najwyżej niektóry z nich miał drobne ilości (do tego celu) wiedzy ogólnej, np. wyższych rachunków, ze szkoły. Przyczyn powstawania szkół zawodowych były trzy: 1) wynalazki w dziedzinie fizyki i chemii, 2) szerzenie się nakładowego wytwarzania i 3) wzrost szacunku dla zajęć technicznych i rzemieślniczych. Oczywiście, gdy były wynalazki i skoro posiadano kapitały na ich zastosowanie, to znajdowali się i tacy ludzie, którzy chcieli z tego korzystać dla swej lub cudzej wygody. Stąd już krok tylko do zakładania szkół specjalnych, by można było w jednym miejscu, dobrze i prędko nauczyć się tych pożytecznych nowości. Pierwsze szkoły zawodowe powstały w drugiej połowie XVIII wieku we Francji, skąd idea ta przeszła następnie do państw sąsiednich. Pod koniec tegoż wieku zakładano je już i w Polsce (przedrozbiorowej). Rozkwit szkół zawodowych przypadł jednak za granicą dopiero na drugą połowę wieku XIX; u nas zaś — na wiek obecny. Rozwój ten trwa do dziś, a u nas zwłaszcza w ostatnich latach wzmógł się dość mocno. Pierwsza szkoła rolnicza została utworzona w Niemczech w r. 1806 przez Albrechta Thaera w Meglinie; u nas pierwsza w Mary-moncie pod Warszawą w r. 1820 Bogumiła Flatta. Niebawem za „wyższymi" szkołami rolniczymi otwierano „szkoły wiejskie", albo niższe rolnicze, przeznaczone jakoby dla podniesienia gospodarstw włościańskich i wykształcenia oficjalistów folwarcznych, ale właściwie tylko tych ostatnich. Pierwsza taka szkoła u nas było uruchomiona w r. 1824 w tymże Marymoncie, a więc na czterdzieści lat przed uwłaszczeniem w Królestwie. Wykształcony administrator czy rządca potrzebował wykształconego pomocnika, i nic więcej. Zresztą przewidywano tam kształcenie karbowych, gorzelanych itp. Podobne szkoły były bardzo nieliczne, gdyż urządzenie ich i prowadzenie było kosztowne (szkoły zawodowe są zawsze kosztowne), a popyt na kandydatów z nich nie był wielki. Szkoły rolnicze niższe, przeznaczone dla drobnych gospodarzy, zaczęły się u nas rozwijać naprawdę dopiero w bieżącym wieku. Średnie szkoły rolnicze wyłoniły się około r. 1870 w Prusach z lepiej prowadzonych niższych. Kształciły głównie rządców i podobnych pracowników folwarcznych, choć sporo wychowanków szło do innych zajęć, często dalekich od rolnictwa. Zresztą szereg krajów (np. Dania) długie lata obywał się bez podobnych szkół. Dla zakończenia tego pobieżnego szkicu o szkolnictwie rolniczym należy jeszcze wspomnieć o dokształcaniu rolniczym po szkole powszechnej oraz o uniwersytetach ludowych na wsi. Zawodowe dokształcanie w wieku lat 14 — 18, tj. między ukończeniem szkoły powszechnej, a wejściem do zajęć zawodowych, rozwinęło się głównie w Niemczech w drugiej połowie XIX w. Na ziemiach polskich istniało jedynie w Poznańskim, ale podczas wojny zamarło. Obecnie obowiązuje ono w Polsce, jako dodatkowe, przy terminowaniu we wszelkich zawodach, wyjąwszy rolnictwo, gdzie też jest przewidziane, ale dotąd nie zostało wprowadzone. Uniwersytety ludowe zostały wytworzone w drugiej połowie w. XIX w Danii, skąd rozwinęły się na kraje sąsiednie. Dawniej urabiały one niemal wyłącznie człowieka-obywatela. W ostatnich dziesięcioleciach dodawano tam też trochę i nauki rolniczej.
“ Serwis poświęcony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam głęboką nadzieje, że zawarte tutaj rady, znajdą zastosowanie w rolnictwie teraźniejszym.”