Zaplanujmy ogródek warzywny na rok przyszły!

Ogródek warzywny jest jednym z naj-wdzięczniejszych tematów spośród sto­sowanych w PR. Z ogródkiem dużo kłopotu, to prawda, ale i sporo zadowolenia on daje, zwłaszcza kiedy rośliny dobrze rosną, no a w końcowym rezultacie pracy otrzymujemy duży plon. Bywa również i tak, że w ogródek wkładamy dużo pracy, a wynik jest słaby. Trzeba jednak pamiętać, że ilość włożonej pracy nie zawsze jest równoznaczna z da­niem roślinom odpowiednich warunków roz­woju. Praca w ogródku warzywnym musi być umiejętna. Jedną z naczelnych zasad jest: każda praca w ogródku musi być wykonana prawidłowo i w porę, a więc we właściwym czasie. A trzeba podkreślić, że uprawa wa­rzyw nie jest łatwa. Jesienne przygotowanie gleby pod ogró­dek jest ważnym etapem w naszej pracy. W małym gospodarstwie ziemię pod warzywa zwykle wybiera się blisko domu, tak też po­stępujemy i w PR, bo jak to się mówi ,,W ta­kim miejscu, gdzie nie można wejść z płu­giem". Błędem naszym, stale powtarzającym się jest to, że zwykle dopiero wiosną szuka­my miejsca pod warzywa. Trudno oczywiście wtedy, uprawiając na nie przygotowanej gle­bie, spodziewać się dobrych wyników. Trze­ba jesienią wyszukać odpowiedni kawałek ziemi i wykonać konieczne prace teraz, w li­stopadzie. W sąsiedztwie budynków znaj­dziemy wiele odpowiedniego, a często zupeł­nie bezużytecznego miejsca. Jeżeli jest tylko osłonecznione, będzie odpowiednie pod wa­rzywa, bo rośliny te lubią miejsca zaciszne, a wymagają również, by do nich często zaglą­dać czy to z norkrosem, czy ze strzemiącz-kiem, co oczywiście jest możliwe tylko wów­czas, gdy ogródek znajduje się blisko domu. Zwykle wolne kawałki ziemi w pobliżu domów są zaniedbane i silnie zarośnięte chwastami. Zakładając w takich miejscach ogródek wielu dziwi się, dlaczego w ich ogródku występuje więcej chwastów niż na polu, gdzie przecież uprawa gleby jest mniej nakładowa i mniej intensywna. One często zniechęcają niejednego do pracy konkurso­wej. Otóż chwasty mają swoje stałe rozsad-niska i stąd rozwiewają się na dalszą odle­głość. Tymi rozsadniskami są właśnie wolne kawałki ziemi, leżące w pobliżu budynków, przy płotach, na miedzach i różnych innych skrawkach nieuprawianej ziemi. Oczywiście, chwasty mogą również dostać się do ziemi z obornikiem. W naszej więc pracy konkur­sowej pierwszą czynnością będzie powycina­nie wszystkich chwastów rosnących w okoli­cach projektowanego ogródka. Wystarczy zebrać nasiona z jednej np. tylko komosy, by przekonać się, jaką rolę roślina ta odgrywa w zachwaszczaniu gleby. Na miejscu gdzie ma być ogródek należy wszystkie chwasty powyrywać z okrzeniami, a przy kopaniu lub orce wszystkie zanieczyszczenia wygrabić lub wybronować tak, by ziemia pozostała czysta. W obecnym czasie warzywniki w większo­ści wypadków znajdują się w zaniedbaniu, pełno na nich chwastów oraz resztek gniją­cych roślin. Wszystko to zanieczyszcza zie­mię, powinno więc być usunięte wraz z korze­niami. Nie można dopuszczać do tego, by np. korzenie kapusty i kalafiorów zostały usunię­te dopiero wiosną. Kiedy już uwolnimy glebę od zanieczysz­czenia, trzeba się zastanowić w jaki sposób ją wynawozić i uprawić przed zimą. Nawoże­nie obornikiem pod warzywa jest celowe tylko na jesieni. O tym należy pamiętać. Tylko wte­dy rośliny będą miały odpowiednie warunki dla swego rozwoju. Warzywa są roślinami b. żarłocznymi, dlatego też obornika należy dać około 1 fury jednokonnej na 100 m'\Obor-nik musi być dobry, nieco przegniły, taki bo­wiem zawierać będzie najmniej chwastów zdolnych do kiełkowania. Wszystkie warzywa potrzebują dużo próchnicy, ale nie wszystkie znoszą świe­ży obornik. Z tym też jest największy kłopot, trzeba bowiem wiedzieć, jakim roślinom sprzyja obornik, a jakim nie. Podzielimy sobie zatem rośliny na trzy grupy, tj. takie, które sadzi się w pierwszym roku po obor­niku, w drugim i w trzecim roku. W zależ­ności od tego trzeba i ogródek podzielić na trzy części. Z tego wynika, że rokrocznie będziemy nawozić jedną trzecią część ogród­ka warzywnego, czyli że każda część będzie nawożona co trzy lata, na każdej też części będziemy każdego roku wysadzać inną grupę roślin. W rolnictwie nazywa się to płodozmianem. Do pierwszej grupy zaliczyć należy te ro­śliny, które sadzi się w pierwszym roku po nawozie, a więc kapustę, kalarepę, kalafio­ry, pomidory, brukiew, ogórki, dynie.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”