Gromadzimy materiały!

Pokazy nasze, połączone z uroczystym za­kończeniem prac, mają z jednej strony przyczynić się do upowszechnienia PR, z dru­giej jednak, jak wszystkie zresztą dobrze po­myślane wystawy i pokazy, pouczyć również w sposób najbardziej wymowny i przekony­wujący, bo przez oględziny własnymi oczy­ma. Wprawdzie jeszcze dość czasu do PR-owych pokazów, ale pora już o nich myśleć i przygotowywać się zawczasu, żeby w ostat­niej chwili nie partaczyć i byle czego nie po­kazywać. Zgromadzić teraz trzeba to wszyst­ko, co w późniejszym czasie już by się ze­brać nie dało. Działanie pouczające takiego pokazu tym wyraziściej się ujawni, jeśli obok rzeczywi­stych pomyślnych wyników pracy, obok pięknych ziemniaków, buraków, warzyw, kur czy tuczników, znajdą się i te wszystkie oka­zy, które świadczyć będą o pewnych zanied­baniach, niedopatrzeniach lub wprost klęs­kach, utrudniających prawidłowy rozwój roś­liny czy zwierzęcia. Zestawione umiejętnie takie porównawcze obrazki oddziaływują nie­zmiernie silnie, budząc wśród zwiedzających bardzo duże zainteresowanie. W zadaniach uprawowych należałoby już teraz zakrzątnąć się około zgromadzenia roś­lin chorych i niedorozwiniętych wskutek opa­nowania ich przez choroby i szkodniki. W kukurydzy na przykład pojawia się już głownia, występując na różnych częściach rośliny. Byłoby rzeczą ciekawą zebranie ta­kiego kompletu różnych części kukurydzy, opanowanych przez głownię, i przedstawie­nie tego w formie zasuszonej na tablicy okry­tej celofanem (specjalna przezroczysta ma­sa, którą można nabyć w składach aptecz­nych). Ciekawe też i pouczające będzie przed­stawienie takiego guza głowniowego w cało­ści, jak on na roślinie występuje i obok w przecięciu poprzecznym, gdzie pokazane bę­dzie wnętrze z czarną zawartością zarodni­ków. Gdyby zaś obok przedstawić w podob­ny sposób owies, jęczmień i pszenicę, zdro­we i zarażone pokrewnymi grzybkami i dać przy tym odpowiednie napisy i rzucające się w oczy wskazania jak się tych chorób ustrzec, to z pewnością pokaz taki rolników bardzo zainteresuje i odda im duże usługi. Ciekawym też byłby komplet osobliwości kukurydzy, która potrafi nieraz ziarno zawiązywać nie tylko w kaczanie lub dawać kolby różnoko­lorowe. Czasem rzuca się na kukurydzę pe­wien szkodnik, którego larwy wygryzają wnę­trze liścia. Liść wtedy wygląda jakby miej­scami był zrobiony z dwóch warstw cienkie­go papieru, w środku zaś siedzą gąsienice albo już poczwarki. Nie mniej ciekawe i pou­czające byłoby pokazanie korzeni kukurydzy okopywanej i obok pozostawionej swemu lo­sowi. Ale do tego trzeba byłoby już teraz wybrać kilka roślin i pozostawić bez okopy­wania, żeby kiedy przyjdzie pora pokazu mieć gotowe porównawcze zestawienie. W ziemniakach interesujące byłyby choroby wi­rusowe, nie da się jednak prawdopodobnie tego przedstawić w sposób praktyczny i nie-kosztowny. Co najwyżej można by spróbo­wać dać porównanie dwóch krzów, wyjętych z ziemi w całości i w jednym czasie i zasu­szonych. Różnice wzrostu będą pewną mia­rą porównawczą. Już daleko łatwiej i bar­dziej wyraziście można by przedstawić dwa liście burakowe zasuszone w jednym cza­sie — porażony przez chwościka i zdrowy. Duże znaczenie miało by urządzenie takiego stoiska, gdzie przedstawione byłyby wszyst­kie chwasty (z korzeniem, kwiatem i nasie­niem), rosnące na poletku z ziemniakami, przed nimi zaś niewielka piramidka średniej miary bulw ziemniaczanych. Podobnie PR-owcy mogliby przedstawić różne rośliny go­spodarskie z najczęściej występującymi w nich chwastami. Wymaga to niewątpliwie pew­nej umiejętności zasuszania roślin, jednakże próbować trzeba, bo i to przyczynić się może do pogłębienia naszych wiadomoś­ci i bliższego zainteresowania się chwa­stami jako groźnymi nieprzyjaciółmi roi­nika. Liczne grono szkodników zwierzę­cych przedstawia niemniej doskonałą spo­sobność dla wyzyskania jej na pokazie jako środka pouczającego. Wprawdzie z zasusza­niem szkodników jest jeszcze więcej kłopotu i wydatków niż z roślinami, można jednak ograniczyć się przede wszystkim do roślin uszkodzonych i zebrać wszystko to, co się da bez większych trudności przetrzymać do po­kazu. Trudno byłoby pokazać różne muchy i ich czerwie. Można natomiast z powodze­niem przedstawić skutki żerowania niezmiar-ki na pszenicy, ziemniaki i buraki wydrążone przez pędraka drutowca (szkodniki te moż­na nieraz żywcem przetrzymać właśnie w tych roślinach okazowych). Nie podobna wy­mienić tu wszystkich sposobności i przykła­dów, które winny być niezbędnym dopełnie­niem pokazu PR-owego. Nie ma obowiązku ograniczania się tylko do roślin, uprawianych w konkursie. PR-owiec musi mieć oczy na świat szeroko otwarte i widzieć wszystko to, co się dookoła niego w gospodarstwie dzieje. Dużą pomoc mogą nam oddać również fo­tografie. W zadaniach hodowlanych to „gromadze­nie materiału" na pokaz rozpoczynać się po­winno od pierwszej chwili zetknięcia się ze zwierzęciem. Polega ono bowiem przede wszystkim na takim zapoznaniu się z nim i zaprzyjaźnieniu, żeby na pokazie każdemu rzucało się w oczy i było potwierdzeniem znanego przysłowia: „pańskie oko konia tu­czy". Z tym zaś łączy się nie tylko to serce okazywane zwierzęciu i troska o jego wyży­wienie, ale i stałe starania pielęgnacyjne, które jedynie przez swą ciągłość mogą za­pewnić jak najlepsze przedstawienie zwie­rzęcia na pokazie. Jeśli więc na przykład pięknie zbudowany kogut traci na wyglądzie i wartości dzięki temu tylko, że hodowca za­niedbał porządku w kurniku i naraził drób na pasożyty, to żadnym staraniem tego za­niedbania w ciągu paru dni przed pokazem usunąć się nie da i nie będzie można przesu­nąć koguta do wysokiej klasy. Cielę nie czy­szczone codziennie, z nieobcinanymi racica­mi na pokaz wyjdzie zawsze nastroszone, choćby je skrobać nie wiem jak. Pożądanym dopełnieniem są zawsze na­rzędzia i sprzęty używane w pracach PR-owych, zrobione przez samych konkursi-stów i często ich własnego pomysłu. To wszy­stko trzeba mieć w pamięci i już zawczasu przygotowywać te różne wynalazki i ulep­szenia. Wreszcie sprawa oddziaływania PR na otoczenie. Pokaz miejscowy lub rejonowy urządzany we wsi ma doskonałą okazję do przedstawienia wpływu PR na gospodar­stwo. Jeśli na przykład zdecydowane zosta­ło, że pokaz we wsi odbędzie się, to byłoby bardzo celowym, aby w pobliżu miejsca po­kazu wybrać jedno gospodarstwo konkursi-sty. Dziś już tak w nim trzeba prace porząd­kowe prowadzić, żeby podczas pokazu zwie­dzający mogli je obejrzeć i przekonać się na­ocznie jak może i powinno wyglądać obejście gospodarskie, prawidłowo pomieszczona i utrzymana kupa kompostowa, skrzynka na stare żelastwo i blachy, na szkło i skorupy, po­rządek w budynkach inwentarskich itp. Gdy­by miejscem pokazu było takie obejście go­spodarskie, byłoby jeszcze lepiej. Jakkolwiek więc jeszcze niby to dość cza­su do pokazu, to jednak tyle jest spraw do przemyślenia i przygotowania, że pora już nad nimi się zastanowić.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”