PrzeglÄ…d prasy rolniczej

„Przewodnik Gospodarski" Nr 7, wychodzący z datą 13. II. 1938 r. - ty­godnik (Warszawa, ul. Kopernika 30). W ar­tykule wstępnym „Rola instruktora w or­ganizacji rolniczej" omawia dyskusję na ten temat i wyciąga wnioski. Większość działa­czy społecznych uważa za konieczne, aby instruktorzy byli nie tylko dobrymi dorad­cami fachowymi, ale ludźmi uspołeczniony­mi — ideowymi. Pracami jednak ideowymi i organizacyjnymi winny się zająć zarządy organizacyj. Instruktor musi jednak te idee wsi, reprezentowane przez organizacje rol­nicze, czuć i w myśl tych założeń postępo­wać. W artykule „Zbliża się pora zalesień" zwraca autor uwagę na wiklinę, wierzbę, białą akację. Jak sadzić, co i gdzie odsyła czytelnika ćo książki J. Kloska „Zalesianie i zadrzewianie nieużytków", którą za 50 groszy można nabyć w Książnicy d'a Rolni­ków, Warszawa, ul. Kopernika 30. Następ­nie szereg artykułów fachowych ważnych w obecnym okresie, jak np. „Pielęgnowanie cieląt noworodków" zwraca uwagę na nie­bezpieczną dla małych cieląt biegunkę, o pomieszczeniu, o konieczności wypuszcza­nia na dwór, pojeniu itd., poza tym „Wal­ka chemiczna ze szkodnikami i chorobami", „�aźnie na wsi", w którym autor stwierdza brak tych urządzeń i zły stan czystości cia­ła na wsi. To samo jest i w miasteczkach. W jednym miasteczku, gdzie jest 8.000 osób, tylko kilkadziesiąt korzysta z łaźni, a resz­ta? Szereg innych wiadomości praktycznych i ogólnych uzupełnia numer. „Poradnik Gospodarski" Nr 5, z dnia 30.1.38 r. (Poznań, ul. Sew. Mielżyń-skiego 24, porusza ważne zagadnienie utrzy­mania w porządku maszyn i narzędzi rolni­czych w artykule „Gospodarskie utrapie­nie". Ile to się marnuje na deszczu i niepo­godzie, ile strat i kosztów. Często, gdy ro­bota się pali, gwałt — a tu maszyna nie-opatrzona, niewyszykowana i źle utrzyma­na psuje się, narzędzia zupełnie się nie na­dają — koszt i kłopot, a to wszystko z bra­ku porządku, przezorności i troski o sprzęt. Inne artykuły mówią o normowaniu paszy itd. Między innymi czytamy o ciekawej uchwale gromady wiejskiej na zebraniu Kół­ka Rolniczego, gdzie postanowiono całko­wicie skasować uprawę łubinu gorzkiego, a siać tylko odgoryczony. Czyście robili próby z siewem łubinu nie-gorzkiego? O nasiona należy zwracać się do towarzystw rolniczych i izb rolniczych. „Rolnik Śląski" Nr. 6 z dn. 6.II. 1938 r. (Katowice, ul. J. Ligonia 36) porusza ciekawe zagadnienie ubezpieczenia żywego inwentarza: „najbardziej wskazanym byłoby powołanie do życia dużej ilości instytucyj małych rozsianych po całym kraju, mają­cych siedlisko jak najbliżej wsi, a nawet znajdujących się na wsi, np. Kasy Gminne, Kasy Stefczyka itp. Taka koncepcja (po­mysł), zwłaszcza w naszych warunkach, ze względu na łatwość indywidualnej (pojedyn­czej) oceny zwierzęcia, kontrolę oraz mini­malne (b. małe) koszty administracyjne (pro­wadzenia) znajduje coraz więcej zwolenni­ków". Smopomoc sąsiedzka przez pokrycie drobnymi składkami kosztów padniętej sztu­ki jest b. ważna dla wsi. Młodzież wiejska w grupach bardziej po­suniętych w pracach rolniczych na wyż­szych stopniach PR , winna albo pisma fa­chowe zaprenumerować dla swej organizacji młodzieżowej, albo korzystać z czasopism, posiadanych przez kółko rolnicze, koło go­spodyń, spółdzielnię, czy znajdujące się w innym zrzeszeniu lub świetlicy.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”