konkursy wychowu drobiu

Konkursy wychowu drobiu mają w pracach Przysposobienia Rolniczego prócz innych ii tę pożyteczną stronę, że służą rozwojowi jednej z bardziej zanied­banych na wsi gałęzi hodowli. Jednak istot­ny swój cel zawody te osiągną tylko wów­czas, gdy uczestnicy nie zarzucą rozpoczę­tego chowu z chwilą ich formalnego zakoń­czenia. W dzisiejszym wyścigu pracy nie wolno nam zaniedbywać żadnej okazji, któ­ra daje możność podniesienia naszej gospo­darki. Skoro już drób rasowy poprzez prace PR i inną drogą trafił do wsi, należy dołożyć starań, aby stał się on źródłem dalszego roz­powszechnienia tegoż; Warunki dzisiejsze sprzyjają rozwojowi hodowli drobiu. Zboże jest tanie, natomiast ceny drobiu bynajmniej nie zniżkują, co wynika z większego za­potrzebowania drobiu bitego po miastach oraz na wywóz. Z chwilą wprowadzenia w życie zasady sprzedaży jaj na wagę, a nie na sztuki, jak było dotąd praktykowane, hodow­cy kur będą uzyskiwać lepsze ceny za ten produkt. Opłacalność chowu drobiu można zwięk­szyć celowiej przez wywożenie go na pola, gdzie drób może w pewnych okresach żero­wać z korzyścią dla gospodarstwa. Wszyst­ko to, razem wziąwszy, wskazuje na to, że należy dołożyć starań, aby rozpoczęty chów drobiu rozwinąć. W myśl wskazań komkuisu, trzeba wy­chowane stadko pokazać na wystawie prac konkursowych. Należy to zrobić jednak umiejętnie. Widzi się bowiem nieraz, że ku­ry bardzo pięknie odchowane, wystawione są byle jak, stłoczone w brudnej skrzynce lub w starym połamanym kojcu z wikliny. Rzecz oczywista, że tak wystawiony drób nie ma żadnego wyglądu, pierze bywa po­łamane, zanieczyszczone, grzebienie pobite, pokrwawione. Niektórzy usiłują wprawdzie pokazać drób korzystniej i przywożą go w klatkach zbitych naprędce z desek, klatki te jednak są za niskie i ciemne. Drób wyglą­da w nich jak na jarmarku. Najkorzystniej wypadnie, gdy wystawiający zbuduje sobie odpowiednią klatkę na pokaz: obszerną, wysoką i widną. Klatka taka powinna mieć około 1 metra długości, 60 cm szerokości i tyleż wysokości. Najlepiej zbudować ją z drewnianych ram, które obija się siatką dru­cianą lub wstawia pręty drewniane (z lesz­czyny, wikliny itp.). Opis budowy takiej klatki wraz z odpowiednią ryciną znajdzie­cie w broszurze konkursowej — „W y c h ó w k u r" na stronicy 43. Tam też znajdziecie wskazówki, jak należy przygotować i poka­zać kury na pokazie. Sądzić należy, że odpowiednie przygoto­wanie kur na pokaz nie sprawi zbytnich kłopotów, jak również zbudowanie klatki nie jest znów takie zawiłe. Majsterkować niejeden z uczniów PR potrafi nieźle, a ko­ledzy pomogą w tym wypadku swym kole­żankom, bo przecież chodzi o to, aby prace całego zespołu na pokazie wyglądały ład­nie. Dodać wypada, że klatka pokazowa sta­nowi sprzęt, który się przyda w gospodar­stwie i po zakończeniu konkursu. Skoro już hodowlę kur rozpoczęto na dobre i uczeń PR ma zamiar rozwijać ją nadal, wówczas klatka przyda się dla osadzania kwok, by te odzwyczajać od wysiadywania. Również można w niej przetrzymać pewien czas ku­rę chorą, którą wypadnie podleczyć, wresz­cie można wozić kury na sprzedaż itd. Oczy­wiście każdorazowo, po przebywaniu w klat­ce kur czy to zdrowych czy chorych, należy ją gruntownie wyczyścić, wyparzyć wrząt­kiem z ługiem lub wybielić wapnem. Jak widzimy, klatka taka jest potrzebna, to też nie zwlekając trzeba się zabrać do jej budowy. Różnie wypadną wyniki konkursu pod względem ilości przychówku.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”