Wspomnienie o Profesorze Józefie Mikułowskim-Pomorskim

Dnia 4 maja r. b. mijają trzy lata 'od chwili zgonu wielkiego przyjaciela młodzieży wiejskiej — twórcy przysposobienia rolni­czego w Polsce — ś. p. Prof. Józefa Miku-łowskiego-Pomcrskiego. Jak wielką jest za­sługą dla wsi i kraju wprowadzenie tej akcji do zrzeszeń młodzieży wiejskiej — świadczy o tym stały jej rozrost, bo w roku bieżącym obejmuje ona 90.000 młodzieży, a b. ważne jest to, że przysposobienie rolnicze zo­stało uznane przez zorganizowa­ną młodzież za jej własną pra­cę, konieczną dla przygotowa­nia się do przyszłego gospo- . darzenia. Podstawą jest to, co Prof. Józef Mikułowski-Pomorski od początku wysuwał w akcji przysp. rolniczego — mianowi­cie praktyczne wyniki ze zdobywanej wie­dzy i to osiągane we własnym gospodar­stwie. Oto co pisał Prof. Józef Mikułowski-Po-morski w pierwszych latach rozwijającej się akcji: „Istotny pożytek z wiedzy mamy wówczas, kiedy potrafimy ją w ży­ciu użytkować. Dobrze przysposobionym do swego zawodu będzie nie ten — co wiele wie, jak np. należy i moż­na chować cielęta, lecz ten który potrafi wychować doskonale byczka, jałówkę; nie ta, która wie coś o tym jak moż­na i należy ludzi żywić, lecz ta, która potrafi w rzeczywistości z tych produktów, które ma, dawać oszczędne, zdrowe i smaczne po­żywienie swej rodzinie". Otóż to praktyczne rozwiązywanie zadań rolniczych we własnym gospodarstwie przy korzystaniu z wiedzy rolniczej drogą samo­kształcenia jest istotą przysposobienie rol­niczego — tej wielkiej wartości, którą Prof. Józef Mikułowski-Pomorski zostawił w spo­łeczeństwie młodzieży wiejskiej. W rocznicę Jego zgonu — gdy wspomi­namy naszego Wielkiego Przyjaciela i Nau­czyciela — starajmy się wniknąć w treść i sens tych wielkich poczynań, które nam do rozwijania i wcielania w życie zostawił z głębokim przekonaniem o ich wartości i postanowieniem, iż akcję PR sami rzetelnie prowadzić będziemy i że ideę tej pracy bę­dziemy szerzyć wśród licznych grup młodzie­ży wiejskiej, by ilość biorących w niej udział wzrastała w takim stopniu, jak to jest po­trzebne dla rozwoju wsi naszej. Każdy młody powinien być przygotowany do swe­go zawodu — przygotowanie to powinien zdobywać własnymi w siłami w sposób planowy i zor-ganizowany. Budujmy pomnik zmar­łemu Prof. Józefowi Mi­kułowskiemu - Pomor­skiemu w naszych myś­lach, sercach i rozu­mach pracą wielu ty­sięcy młodzieży wiej­skiej. — Wysiłkiem tej pracy będzie kul­turalna wieś polska, stojąca na wysokim poziomie gospodar­czym, rozumna, po­tężna i szczęśliwa. Oto co pisał Prof. Pomorski w ostatnich miesiącach swego życia: „Krzepi wola, że mu­si (na wsi) być lepiej, roś­nie wiara, że będzie lepiej, utrwala się przekonanie, że podniesienie poziomu życia ^ wiejskiego to dzieło, którego tylko sama wieś dokonać jest w stanie. Pogłębia się przy tym zrozumienie, że na to, by chłop polski mógł być budowniczym swej lepszej przyszłości, by mógł spełnić tę rolę, do której w rozwoju dziejów naro­du i samodzielnego Państwa staje się coraz bardziej powołanym, sprawność jego w pracy twórczej, tak we własnej zagrodzie jak i w życiu zbiorowym: gromady, samorządu, Państwa musi być znacznie wzmożona. Hasło: praca dla lepszej przyszłości wsi polskiej — jednoczy ideowo ogół młodzieży wiejskiej, rozmaite jej ugrupowania". A pamiętajmy, że w pracy tej przysposo-/ bienie rolnicze będzie tym najlepszym na- rzędziem.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”