SÓL BYDL�CA ZIELONA

Począwszy od wiosny roku bieżącego sól tzw. bydlęca skażana będzie zielenią malachi­tową o zabarwieniu zielonym. Warunki kupna soli bydlęcej zielonej pozo­stają te same co dla soli bydlęcej czerwonej, a mianowicie: Sól bydlęca zielona sprzedawana będzie w nieograniczonej ilości, ale tylko rolnikom dla celów rolniczo-hodowlanych. Cena soli bydlęcej zielonej wynosi w Hur­towni Soli: za 50 kilogramów bez opakowania 2 złote 54 grosze, za 1 kilogram bez opakowania 5 i pół grosza. Do wiadomości rolników podajemy, że sól bydlęca zielona przed wprowadzeniem do han­dlu wypróbowana została w państwowych za­kładach doświadczalnych, które uznały ją za zupełnie odpowiednią do solenia karmy w ko­rycie i do konserwacji siana z trawy i koni­czyny. Prosimy zapamiętać, że takie same za­barwienie zielone mieć będą brykiety solno, które prawdopodobnie już od jesieni zastąpią sól kruchową, używaną dotychczas na lizanki dla bydła, koni, owiec i kóz. Ponieważ przed sianokosami każdy zechce mieć dostateczny zapas soli, radzimy wcześniej zaopatrzyć się w sól w najbliższej Hurtowni soli. jego klub robi, czy co zamierza robić w par­lamencie. Zebrani nie krzyczą wtedy, nie wi­watują ani nie złorzeczą, lecz z rozmysłem oceniają dotychczasowe prace i wyrażają swoją opinię o nowych projektach. W Szwecji istnieje obowiązek powszech­nego nauczania. Każda gmina musi mieć peł­ną 7-klascwą szkołę powszechną. Naukę pod­stawową młody obywatel otrzymuje już w tak zwanych przedszkolach, następnie w szkole powszechnej i w szkołach dokształca­jących, które obowiązkowo ukończyć muszą ci, którzy terminują na majstrów i ci, którzy mają bez specjalnych szkół rolniczych pozo­stać ha roli. Szkoły dokształcające dla każ­dego zawodu mają oddzielny program i trwa­ją 2 lata. W Szwecji dużą rolę odgrywają wiejskie uniwersytety ludowe i szkoły rolni­cze. W uniwersytetach ludowych na przy­kład w roku 1935 było 2.411 chłopców i 3.071 dziewcząt. Analfabetów Szwecja nie ma wcale. Pewnego razu, gdym zapytał jakiegoś Szweda o procent w ich kraju analfabetów, popatrzył na mnie przez chwilę i odpowie­dział: ,,Panie, u nas głuchoniemy i ślepy czy­tać i pisać umie. Siła naszej demokracji po­lega na tym, że nasze masy mają dostęp do wszystkich uczelni. Zapewne, że jakiś tam procent analfabetów jest też i u nas. Prze­cież — mówi dalej — rodzą się czasami dzie­ci niedorozwinięte, chociaż i ta sprawa dziś przedstawia się lepiej, a to dlatego, że nasz rząd, nasze społeczeństwo wypowiedziało zdecydowaną walkę alkoholowi". Kiedy już mówimy o szkolnictwie, dobrze będzie, gdy nasi Czytelnicy dowiedzą się o tak zwanej fundacji Nobla. Na pewno, kto czyta gazety, wie, iż np. Władysław Reymont otrzymał za swo'ą powieść pt. „Chłopi" na­grodę Nobla. Otóż nagroda ta jest przyznawana w Szwecji co roku pięciu osobom — niezależnie od ich narodowości i przynależności pań­stwowej — za największe zasługi (np. nauko­we lub artystyczne) dla dobra ludzkości. Oprócz zaszczytnego wyróżnienia — nagro­dzony otrzymuje większą kwotę pieniężną, ktćra w złotych polskich wynosi przeszło 100 tysięcy. Fundusz na nagrody czerpany jest z za­pisu na ten cel wielkiego uczonego i bogacza szwedzkiego, d-ra Alfreda Nobla, wynalazcy dynamitu.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”