Co zyskaliśmy przez solenie siana

Nikt, kto w tym roku posolił siano, zebrane na­wet w najlepszą pogodę, z pewnością nie będzie ża­łował kilkunastu groszy, czy nawet kilku złotych, wydanych na ten cel. Soląc siano mogliśmy je stertować zanim zupeł­nie przeschło, przez co zachowaliśmy w nim najmłod­sze, najpożywniejsze cząsteczki, które najłatwiej wy­kruszają się przy przewracaniu. Siano osolone jest zabezpieczone przed zgniciem i zapleśnieniem, co stanowi nielada korzyść dla ho­dowców, dobre siano bowiem — to gwarancja do­brego żywienia zimowego. Siano osolone jest zabezpieczone i przed wyłu­gowaniem, co pozwala nam, w czasie innych pilnych robót, zostawić siano zestertowane na łące i nie spieszyć się ze zwózką. Soląc siano — oszczędzamy rąk, tak bardzo po­trzebnych w gospodarstwie o tej porze roku. Mo­gąc siano stertować, zanim zupełnie przeschnie, unikamy ciągłego przewracania, a tym samym skraca­my czas pracy na łące. Kiedy uświadomimy sobie te wszystkie korzyści, z pewnością nie zaniedbamy solić i potrawów, któ­re w niejednym gospodarstwie stanowią jedyną na­dzieję zebrania dostatecznej ilości paszy zielonej na zimę. I może do solenia siana zachęcimy tych, którzy dotychczas tkwią w przesądzie, że siano solić należy tylko w lata dżdżyste, kiedy dosuszyć traw niepo­dobna i kiedy solenie jest ostatecznym ratunkiem przed nieobliczalnymi stratami, a nie czystym zy­skiem racjonalniejszej gospodarki. Środki zapobiegawcze zaziębie-niom i chorobom rozgrzanych i spoconych koni są następujące: Konia zgrzanego należy ochładzać po­woli. Osiąga się to przez oprowadzanie go do­póki całkiem nie obeschnie. Gdy zaś obe­schnie, należy wytrzeć go miękkimi wiech­ciami ze słomy. Jeżeli jest zimno i koń musi pozostać na dworze, gdy na przykład jesteśmy na jarmarku — wtedy należy go przykryć derką i dać mu siana. Konia zgrzanego po powrocie do domu nie poić zaraz, gdyż zimna woda powoduje szybkie ochładzanie się organizmu, a to może doprowadzić do choroby. Rozgrzanego konia można napoić zimną wodą tylko wtedy gdy się jest w drodze i gdy mamy przed sobą jesz­cze kilka kilometrów do przejechania. Wte­dy zaraz po napojeniu należy jechać kłusa, koń w biegu na nowo się rozgrzeje i zimna woda mu nie zaszkodzi. Gdy do domu zostanie jeszcze jeden — dwa kilometry, należy już iechać stępi, koń w drodze wystygnie i wtedy po wytarciu go b. miękką słomą wprowadzić do stajni, dać siano, a w godzinę po tym obrok. Wszystkie podane wyżej wskazówki wy­próbowałem na własnych koniach w swoim gospodarstwie, oraz w czasie wojny, i nigdy moje konie z tego powodu nie chorowały. W celu ochrony bydła i świń od udaru słonecznego nie należy w gorące upalne dni wyprowadzać je na jarmarki. Aby bydło i świnie nie cierpiały od nadmiernego upału w oborach i chlewach, należy obory dobrze przewietrzać, a świnie trzymać w chłodnych chlewach, względnie urządzać dla nich w cie­niu kąpiele. Dobre do tego są doły z cemen­towym dnem i zmienianą co. parę dni wodą.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”