Rolnictwo
Duńska Wystawa Rolnicza w Kopenhadze
W Danii w stolicy Kopenhagi, powiewają w silnym wietrze flagi o barwach narodowych, nad szeregami niskich budynków i stoisk. To teren wielkiej Wystawy Rolniczej. Nic wielkiego, ani też nadzwyczajnego nie rzuca się tu w oczy. Przeszedłszy wystawę pobieżnie — czułem zawód: tylko tyle ma do pokazania rolnicze społeczeństwo w 150-letnią rocznicę zapoczątkowania swojego swobodnego rozwoju? Dopiero kilkudniowe uważne obejrzenie szczegółów tej dziwnej wystawy pozwala sobie zdać sprawę z tego, co rolnictwo duńskie W tej chwili przedstawia. Generalny sekretarz Prezydium Rady Rolniczej, stanowiącego Prezydium wystawy, p. H. Holm objaśnia mnie krótko o celach i organizacji wystawy. Urządzona w 150-tą rocznicę rozpoczęcia reformy rolnej w Danii, zniesienia przywiązania chłopa do -Icmi, miała być uczczeniem tej rocznicy. Miała pokazać zarazem ludności całej Danii, a przede wszystkim ludności nierolniczej, w jakim stanie znajduje się rolnictwo duńskie obecnie. Wystawę zorganizowała Duńska Rada Rolnicza bez jakiejkolwiek pomocy państwa. Duńska Rada Rolnicza jest naczelną instytucją organizacyjną rolnictwa duńskiego skupionego w 3 wielkich organizacjach: 1) Federacji Duńskich Towarzystw Spółdzielczych, 2) Federacji Duńskich Towarzystw Drobnych Rolników i 3) Federacji Duńskich Towarzystw Rolników. Państwo przyznało jedynie 10% zniżkę na kolejach dla uczestników wycieczek złożonych z ponad 40 osób. Pomieszczenie dla wycieczek w Kopenhadze urządzono w salach gimnastycznych szkół. Duńska Rada Rolnicza pokryła także koszty przewozu bydła na wystawę i jego utrzymania. Najważniejszym i najtrudniejszym było zagadnienie takiego urządzenia wystawy, by opłacała się ona przy 10 dniach jej trwania (17 — 26 czerwca). Dłużej trwać nie mogło ze względu na koszt i trudności utrzymywania na wystawie około 2000 sztuk przywiezionych zwierząt. Sprawę tę rozwiązano, budując stoiska lekkie i tanie — przeważnie z płótna.
“ Serwis poświęcony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam głęboką nadzieje, że zawarte tutaj rady, znajdą zastosowanie w rolnictwie teraźniejszym.”