RozwaĹĽania na progu nowego roku szkolnego B

Bogactwo i potęga zależy od poziomu zamoż­ności i uświadomienia obywatelskiego szerokich mas. Warunkiem niezbędnym do podniesienia poziomu dobrobytu mas i ich uświadomienia obywatelskiego jest rozwój kultury zarówno ogólnej, jak i zawodowej. Droga do rozwoju kultury wiedzie przede wszystkim przez oświatę powszechną. Tak jest wszędzie, tak jest i w Polsce. W Polsce blisko % ogółu obywateli mie­szka na wsi. Chłopi więc stanowią najlicz­niejszą warstwę ludności. Z tego względu na nich głównie opiera się przyszły rozwój Pań­stwa Polskiego. Od poziomu gospodarczego i kulturalnego chłopów zależy potęga za­równo polityczna, jak i gospodarcza Polski. Analfabetyzm jest więc jednym z naj­większych wrogów chłopa. Z wrogiem tym walczy skutecznie państwo przez rozbudo­wę sieci szkolnictwa powszechnego. Nie­mniej wszakże zwalenie troski o usunięcie analfebetyzmu wyłącznie na barki instytucyj państwowych jest rzeczą niedopuszczalną. W walce z analfabetyzmem muszą być zmo­bilizowane i zespolone wysiłki całego społeczeństwa Polskiego, a zwłaszcza wysiłki warstwy najbardziej w tym wypadku zain­teresowanej, tj. ludności wiejskiej. Walka z analfebetyzmem musi się toczyć nie tylko na jednym odcinku szkolnictwa po­wszechnego. Zasięg jej musi być rozszerzony; Obck dzieci w wieku szkolnym musi ona objąć całą ludność wiejską. Ograniczenie walki z analfabetyzmem jedynie do dziatwy szkolnej grozi falą analfabetyzmu powrotne­go, analfabetyzmu, który polega na tym, że uczeń po przebyciu szkoły powszechnej za­pomina po prostu o wszystkim, czego się na­uczył w niej, stając się na nowo analfabetą. W poniedziałek, dnia 5 września rozpo­czął się nowy rok szkolny. W dniu tym na terenie całego Państwa obumarłe w okresie wakacyjnym budynki szkolne. Nie wszystkie jednak dzieci, a szczegól­nie dzieci chłopskie, znalazły się w dniu tym na ławie szkolnej. Dla wielu z nich zabrakło w szkole miejsca, na skutek braku budynków szkolnych i odpowiedniej liczby nauczycieli. Dzieci takich jest w Polsce setki tysięcy. Młodzieżą, której warunki pozbawiły możliwości zdobywania wiedzv na ławie szkolnej, jak i tą, której po przebyciu szkoły grozi fala powrotnego analfabetyzmu, winno zaopiekować się gorliwie całe społeczeń­stwo. Młodzież tę trzeba otoczyć serdeczną troską i stworzyć jej warunki, w których mogłaby się rozwijać w dalszym ciągu. W tej dziedzinie otwiera się rozległe pole działania dla organizacyj, związków i sto­warzyszeń społecznych, działających zwłasz­cza na wsi. Możliwości są tu ogromne, a więc zakładanie i prowadzenie kółek samokształ­ceniowych, kursów oświaty pozaszkolnej, akcji kulturalno - oświatowej, akcji teatrów ludowych itp. Niezastąpioną pomocą w tego rodzaju ak­cji jest radio. Bez radia wszelka akcja kultu­ralno-oświatowa nie tylko w mieście, gdzie jak wiadomo warunki prowadzenia jej są znacznie lepsze, ale przede wszystkim na wsi, gdzie warunki te są bardzo ograniczone i utrudnione - jest niemal że niemożliwa. Z tego względu przyśpieszenie tempa radio-fonizacji kraju do wszelkich możliwych gra­nic jest nieodpartą koniecznością. Akcja radiofonizacji objąć musi najszersze masy, ca­ły kraj. Musi cna dotrzeć przede wszystkim tam, gdzie życie kulturalne ludności stoi na niskim poziomie, gdzie akcja kulturalno-spo­łeczna napotyka na wielkie trudności. Trzeba pamiętać o tym, że bez podniesie­nia poziomu kulturalnego poprawa sytuacji gospodarczej mas jest niemożliwa, a najprost­szym, najtańszym i najskuteczniejszym środ­kiem oddziaływania kulturalnego jest radio.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”